اشنایی با منی

آشنایی با منى

 ‏منى، به مايع غليظى گفته مى‏شود كه از غدد تناسلى مرد، به وسيله نزديكى يا احتلام و يا استمنا بيرون مى‏آيد. خروج منى در زن و مرد تفاوت دارد و در مرد، داراى سه نشانه زير است: 1. همراه با شهوت است. 2. با جستن بيرون مى‏آيد. 3. بدن پس از آن سست مى‏شود. اگر هيچ يك از اين نشانه‏هاى سه گانه و يا يكى از آنها در آن نبود، حكم به منى نمى‏شود؛ مگر آن كه از راه ديگرى يقين به منى بودن آن پيدا شود. در زن، اگر خروج ترشحات، همراه با شهوت (اوج لذت جنسى) باشد، حكم به جنابت مى‏شود و لازم نيست با جستن بيرون آيد و بدن سست شود و اگر بدون شهوت باشد، حكم به منى نمى‏شود؛ مگر آن كه از راه ديگرى يقين به منى بودن آن پيدا شود. هر رطوبت و ترشحى كه از بانوان بيرون آيد، لازم نيست براى آن غسل كنند؛ بلكه بسيارى از اين ترشحات كه با اندك تحريك جنسى از آنان بيرون مى‏آيد، منى نيست و پاك است.
جنابت‏جنابت در اصل، اسم مصدر از اجناب و به معناى دورى است و در اصطلاح، به حالت نجاست باطنى گفته مى‏شود كه پس از نزديكى يا خروج منى حاصل مى‏شود. انسان جنب، از آن جهت كه بدون طهارت و غسل، از نزديك شدن به نماز منع و نهى گرديده، جنب ناميده شده است. به طور كلى، انسان به دو چيز جنب مى‏شود؛ يكى آميزش جنسى به شرط دخول، نسبت به مرد و زن [اگرچه منى بيرون نيايد] و ديگرى بيرون آمدن منى؛ در خواب باشد يا بيدارى؛ كم باشد يا زياد؛ با شهوت باشد يا بى‏شهوت و با اختيار باشد يا بى‏اختيار. هر يك از دو مشخصه ياد شده، به تنهايى باعث وجوب غسل جنابت مى‏گردد. بنابراين، ممكن است مرد با همسر خود نزديكى كند و منى از او بيرون نيايد كه در اين صورت نيز بر هر دوى آنان غسل واجب مى‏شود.
احتلام‏احتلام، از واژه حلم و به معناى خواب ديدن با لذت جنسى است؛ خواه اين خواب، باعث انزال منى شود يا نشود؛ ولى در اصطلاح شرعى، احتلام، اخص از احتلام لغوى است؛ به اين معنا كه هرگاه در خواب، از شخص، منى خارج شود، شخص محتلم شده است و در اين صورت، بايد براى نماز، غسل جنابت انجام دهد.
استبرااستبرا در لغت به معناى پاكى خواستن است و در اصطلاح، به عملى گفته مى‏شود كه مرد بعد از بيرون آمدن بول انجام مى‏دهد و كيفيت آن به اين ترتيب است كه سه بار با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشد و بعد با شَست و انگشت ابهام، زير آلت گذاشته، سه بار تا ختنه‏گاه بكشد و سپس سه بار سر آلت را فشار دهد. اين عمل، براى مرد مستحب است و فايده‏اش آن است كه اگر آب مشكوكى بعد از آن از شخص خارج شود، پاك است و وضو را هم باطل نمى‏كند؛ اما اگر استبرا نكند و چنين آبى از او خارج شود، بايد وضو را اعاده كند و محل را بشويد.يك نوع استبراى ديگر نيز به نام استبراى از منى وجود دارد كه با بول كردن حاصل مى‏شود و فايده‏اش آن است كه اگر آب مشكوكى بعد از آن خارج شود و انسان نداند منى است يا يكى از آب‏هاى پاك، غسل ندارد و اگر استبرا نكند و احتمال دهد ذرات منى در مجرا باقى بوده، همراه بول يا رطوبت ديگرى خارج شده، بايد دوباره غسل كند. براى بانوان، استبرا وجود ندارد و اگر رطوبتى از آنان بيرون آيد و در پاكى و نجاست آن شك كنند، پاك مى‏باشد و وضو و غسل آنان را نيز باطل نمى‏كند.
استمنااستمنا آن است كه انسان با خود يا ديگرى كارى كند كه از او منى بيرون آيد؛ لازم نيست اين عمل با وسيله‏اى انجام گيرد؛ بلكه ممكن است با نگاه به عكس مبتذل يا فكر ملاعبه، معاشقه و نزديكى با جنس مخالف نيز استمنا و خودارضايى صورت گيرد. اين عمل، گناهى بزرگ و حرام است و در صورت خروج منى، روزه شخص باطل و غسل جنابت بر او واجب مى‏شود و اگر با اين عمل، منى بيرون نيايد، هر چند شخص مرتكب گناه شده است، ولى روزه‏اش باطل نيست و غسل هم ندارد. استمنا، كفاره ندارد؛ ولى بايد توبه كند و از اين كار دست بردارد. اگر شخصى كه استمنا كرده، نزد قاضى اقرار كند يا دو نفر عادل، نزد قاضى شهادت بدهند، قاضى او را تعزير مى‏كند؛ يعنى به مقدارى كه مصلحت مى‏داند، به او تازيانه مى‏زند؛ البته در اين گونه موارد لازم نيست شخص به گناه خود اقرار كند و بر ديگران نيز لازم نيست كه نزد قاضى آبروى او را ببرند.
مَذْىْ‏مذى، در اصل، به معناى آبى است كه از روزنه حوض بيرون مى‏رود و در اصطلاح، به آبى مى‏گويند كه بعد از ملاعبه و بازى كردن با همسر يا شخص ديگر، از شخص بيرون مى‏آيد. اين رطوبت، در صورتى كه مجرا آلوده به بول و منى نباشد، پاك است.
وَذْىْ‏وذى، در اصل، از وذيه به معناى آب كم گرفته شده است و در اصطلاح، به آبى مى‏گويند كه بعد از منى بيرون مى‏آيد. اين رطوبت، در صورتى كه مجرا آلوده به بول و منى نباشد، پاك است.
وَدْىْ‏ودى، در اصل، به معناى جارى شدن آب و غير آن است و در اصطلاح، به آبى مى‏گويند كه بعد از بول بيرون مى‏آيد و كمى سفيد و چسبنده است. اين رطوبت، در صورتى كه مجرا آلوده به بول و منى نباشد، پاك است.
عرق جنب از حرام‏عرق كسى كه از طريق حرام جنب شود، خواه به واسطه زنا باشد يا لواط و يا استمنا، نجس نيست؛ ولى بنا بر احتياط، با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده، نماز نخواند.