عامل ويروس ايدزچيست؟

عامل ايدز ، ويروس اچ-آي-وي است و ايدز به سندرم نقص ايمني اكتسابي اشاره ميكند . بايد دانست كه هرفردآلوده به ويروس اچ-آي-وي ، الزاما مبتلا به ايدز نيست بلكه بايد يكسري معيارهاي شاخص ايدز رابروزدهد تابگوييم به ايدز مبتلا شده است .
تنها نيمي از افراد آلوده به ويروس اچ-آي-وي ، درطي 10 سال به سندرم ايدز مبتلا مي شوند . اين فاصله زماني ازفردي به فرد ديگرمتفاوت است وبه عوامل زيادي منجمله وضعيت سلامتي فردوعادات بهداشتي وي ارتباط دارد . امروزه به كمك بعضي ازداروها مي توان اين فاصله را طولاني تر كرد .
آزمايشاتي كه بطور معمول براي تشخيص اين عفونت بكار مي رود ، براساس جستجوي آنتي بادي هاي ايجاد شده توسط بدن دربرابر ويروس اچ-آي-وي است . ميزان اين آنتي بادي ها دراكثر مردم درطي 3 ماه پس از عفونت قابل شناسايي است. ( بطور متوسط حدود 25 روز پس از تماس ) . اما در بعضي موارد ممكن است اين زمان به 6 ماه هم برسد . بنابراين درحال حاضر پيشنهاد مي شود كه 6 ماه پس از تماس احتمالي ، (تماس جنسي واژينال ، مقعدي يادهاني بدون استفاده ازكاندوم ويااستفاده ازسوزن مشترك ) ، براي انجام آزمايش مراجعه كند . نكته بسيارمهمي كه نبايد فراموش شود اين است كه درطي اين 6 ماه نبايد خود وديگران را درمعرض ويروس اچ-آي-وي قرار دهيد .

منظور اين است كه شما از آلودگي هاي منتقله از راه تماس جنسي ، نظير ويروس اچ-آي-وي ، درامان هستيد اگر وفقط اگر :
الف - اگر اصولا تماس جنسي نداشته باشيد .
ب - اگر فقط بايك فرد تماس جنسي داشته باشيد ، درحالي كه هيچ كدام ازشما آلوده به ويروس اچ-آي-وي نبوده وشريك جنسي ديگري نداشته باشد .
پ - اگر بطور صحيح از كاندوم استفاده كنيد .
انتقال اين ويروس از طريق مايعات زير به اثبات رسيده است :
الف - خون .
ب - مني .
پ - ترشحات واژن .
ت - شير مادر .
ث - هرمايع ديگري درداخل بدن كه حاوي خون باشد .

  شايعترين راههاي انتقال ويروس اچ-آي-وي درحال حاضر به قرار زير است :

الف - مقاربت ( واژينال ، مقعدي و يا دهاني ) بافرد آلوده .
ب - استفاده از سوزن مشترك با فرد آلوده .
پ - ازمادر آلوده به جنين درداخل رحم ويا حين زايمان ويادرطي شيردهي .
علاوه بر آن ويروس مي تواند از راه مصرف خون ويا فاكتورهاي انعقادي آلوده هم منتقل شود .

  آيا امكان انتقال از طريق مايعات بدن از قبيل آب دهان وجود دارد ؟

اگر چه مقدار كمي اچ-آي-وي در ساير مايعات بدن از قبيل آب دهان ، مدفوع، ادار و اشك مشاهده شده اما هنوز در اين مورد كه اچ-آي-وي ميتواند از طريق اين مايعات منتقل شود اطمينان وجود ندارد و موردي مشاهده نشده است.هنوز پزشكان معتقدند كه امكان ابتلا به اچ-آي-وي و ايدز از طريق لمس كردن، استفادهء اشتراكي از وسايلي مانند فنجان و خودكار يا سرفه و عطسه وجود ندارد. اچ-آي-وي ويروسي نيست كه از طريق اماكن عمومي مثل مدرسه ، رستوران و ... منتقل شود.چون ويروس ايدز نمي تواند بمدت طولاني در محيط خارج از بدن به حياط خود ادامه دهد ، تماسهاي عادي در محيط كار ، اجتماع و مدرسه باعث انتقال بيماري نمي شود ويروس ايدز به شدت به حرارت حساس است. 

شناخت راههاي انتقال بيماري در پيشگيري از آلودگي بسيار موثر است .

ويروس مولد ايدز از چند راه عمده زير ، از فرد آلوده به شخص سالم منتقل مي شود:

سرايت از راه تماس جنسي

شايعترين راه سرايت آلودگي، تماس جنسي است . ويروس ممكن است از فرد آلوده به شريك جنسي اش منتقل بشود(مرد به مرد، مرد به زن و زن به مرد). سرايت از زن به زن هم امكان دارد آلودگي از راه تماس جنسي 80 درصد كل موارد را شامل مي شود كه بيشتر از 70 درصد آن از راه تماس با جنس مخالف و 10 درصد آن از طريق همجنس بازي است.وجود بيماريهاي مقاربتي ديگر مانند سوزاك  سيفليس و همچنين زخمهاي دستگاه تناسلي ، خطر آلودگي را چند برابر خواهد كرد. بنابر اين توجه به اين مهم و درمان فوري آنها بايد مد نظر قرار گيرد . زنان، بيشتر در معرض خطر آلودگي بوسيله شريك جنسي خود قرار دارند ، زيرا احتمال انتقال از مرد به زن بيشتر از زن به مرد مي باشد.سرايت از راه خون و فراورده هاي خوني

ايدز ، از راه هاي زير قابل سرايت نيست:

1_تماس معمولي افراد در منزل يا اجتماع با بيمار

2_دست دادن

3_استفاده از وسايل غذا خوري مشترك :بشقاب، ليوان، قاشق و چنگال و�

4_استفاده از استخر هاي عمومي و يا توالت عمومي

4_بغل گرفتن و يا بوسيدن صورت

 5_عطسه و سرفه

6_دستگيره در، گوشي تلفن و ميله اتوبوس

7_استفاده از البسه دست دوم

8_آب و غذا

9_تماس با اشك و عرق بيمار

10_استفاده از وسيله نقليه مشترك

11_نيش حشرات

گروه هاي زير بيشتر درمعرض خطر قرار دارند :

معتادين تزريقي كه از سرنگ و سوزن بطور مشترك استفاده مي كنند كه اين مسئله در زنداني ها بيشتر مشاهده مي شود .

همسران افراد مبتلا.

شركاي جنسي افراد مبتلا.

افرادي كه شركاي جنسي متعدد دارند .

زنان فاسد و بدكار.

هم جنس بازان و يا زن و مردي كه تماسهاي جنسي خارج از روابط زناشوئي دارند .

مبتلايان به هپاتيت(ورم كبد)يا مبتلايان به سل.

خالكوبي هاي دسته جمعي .

مبتلايان به بيماريهاي آميزشي و بخصوص افراد داراي زخمهاي تناسلي .

ملوانان و رانندگان عبوری ا زمرزها.

فرزندان مادران آلوده .

جوانان