مثلا تو کشور خودمون ایران اکثر ازدواج ها به شکل سنتی هست که نشون میده روابط دختر و پسر محدود ه و انتخاب همسر به عهده خانواده گذاشته میشه.

ولی تو جوامع غربی با توجه به روابط آزاد دختر وپسر شکل دیگه ای از ازدواج رو می بینیم،یعنی ازدواج مدرن.

ازدواج ها در 2نسل قبل سنتی بودن و با نظارت خانواده ها صورت می گرفتن.یعنی خانواده ها بعد از انتخاب دختر مناسب مراسم خواستگاری و عقد رو انجام می دادن.تو این ازدواج ها معمولا دختر وپسر بدون دیدن همدیگه(حالا حرف پیشکش) زندگی مشترک رو شروع می کردن که در صورت نا موفق بودن با توجه به این فرهنگ که دختر با لباس سفید خونه بخت می ره و با لباس سفید هم بیرون میاد زن و شوهر مجبور به تحمل همدیگه بودن.

تو این ازدواج ها سن دختر از پسر کمتره و انتخاب ها محدودتر .درصد ازدواج های فامیلی بیشتره و در نتیجه حمایت مالی خانواده بیشتر.

ولی الان داره از سهم ازدواج های سنتی کم میشه و جوون ها دارن به نوع مدرن گرایش پیدا می کنن.

البته فکر کنم ازدواج سلیقه ای باشه.عدهای ممکنه که سنتیشو بپسندن و عده ای هم مدرنشو.شرایط سنتیش که همیشه فراهمه ولی مدرن؟

حالا ازدواج های مدرن هم به دلیل گسترش ارتباطات با کشورهای اروپایی-آمریکایی،رشد روابط تو عرصه های اجتماعی،افزایش سطح تحصیلات و ... تو جامعه دیده میشن.

البته این نوع ازدواج متناسب با فرهنگ و سنتجوامع غربیه که زمینه هاش اونجا فراهمه.این فرهنگ به جوون ها این اجازه رو میده که پس از آشنایی  یه دوستی یا یه رابطه عاطفی رو با هم شروع کنن یا حتی با هم همخونه شن که در صورت تفاهم اقدام به ازدواج کنن.در صورتی که تو جامعه ما با توجه به بافت سنتی و مذهبی زمینه های انجام این کار فراهم نیست و علاوه بر اون اکثر خانواده ها هیچ دید خوشی نسبت به ارتباط آزادتر ندارن که البته این مسئله بیشتر با مخالفت پدر مادر های دختر ها روبه رو میشه.این ازدواج نیاز به روابط آزاد تر دختر و پسر داره ولی نباید از این آزادی تعبیر سوء کرد.اگر روابط بر اساس اصول باشه و قانونمند خیلی می تونه به انتخاب بهتر و مناسب تر کمک کنه..یعنی فرد با حداقل شناخت قبلی از طرف مقابلش بخواد در مورد ازدواج فکر کنه نه شناختی که تو چهار دیواری اتاق به دست میاد. ولی هنوز خیلی جا داره تا به این اصول احترام گذاشته بشه و این ازدواج جا بیافته و از این شکل احساسیش خارج بشه و زمینه براش فراهم بشه.